Polityka przestrzeni publicznych
„Z pozoru nieważne, bezcelowe, przypadkowe kontakty, które zdarzają się przechodniom, są drobnymi monetami, dzięki którym może wzrastać bogactwo życia miejskiej wspólnoty”.
Jane Jacobs
Przestrzenie publiczne to ważny element struktury społeczno-gospodarczej miasta. Integracja mieszkańców, wzmacnianie tożsamości i przynależności do miejsca zamieszkania, kształtowanie miasta krótkich odległości, promowanie zdrowego trybu życia i niezależności od samochodu to potrzeby, dla których odpowiedzią jest dążenie do stworzenia spójnego, miejskiego systemu przestrzeni publicznych, zapewniającego wysoki standard przebywania i przemieszczania się użytkowników.
Istniejące i projektowane przestrzenie publiczne podlegają scaleniu w ogólnomiejską sieć. Kierunki rozwoju przestrzeni publicznych we Wrocławiu zakładają stworzenie systemu budowanego w równomierny sposób przez grupę typów przestrzeni o znaczeniu ogólnomiejskim oraz grupę typów przestrzeni o znaczeniu lokalnym.
Hierarchia przestrzeni
Na szczycie hierarchii przestrzeni o znaczeniu ogólnomiejskim znajduje się ogólnomiejski rdzeń, eksponujący staromiejski układ ulic i placów. Odpowiednikami wśród typów przestrzeni o znaczeniu lokalnym są lokalne centra, położone w strategicznych miejscach wrocławskich osiedli mieszkaniowych. Obu wiodącym typom przydzielone zostały przestrzenie wspomagające, stanowiące ich rozwinięcie i zapewniające dobrą dostępność z bardziej oddalonych miejsc. Są to odpowiednio: przestrzenie ogólnomiejskie, czyli ważniejsze ulice śródmieścia i wnętrza kwartałów na Starym Mieście, oraz przestrzenie lokalne, obejmujące sieć podstawowych ulic osiedlowych, które zbiegają się w miejscach węzłowych, zakwalifikowanych jako lokalne centra.
Dla obszaru centrum miasta wyodrębnione zostały dwa dodatkowe typy przestrzeni publicznych – bulwary ogólnomiejskie z nabrzeżami Odry, obejmującymi także Wyspy Tumskie i pas wzdłuż Fosy Miejskiej, oraz reprezentacyjne trzy promenady, prowadzące do centrum – od południa ulica Powstańców Śląskich, od zachodu ulica Legnicka, a od północnego-wschodu Oś Grunwaldzka.
Poza centrum
Na obszarze poza centrum miasta polityka przestrzeni publicznych identyfikuje dwa kolejne dodatkowe typy przestrzeni publicznych, spajające system przestrzeni ogólnomiejskich i lokalnych: ciągi transportowe, czyli ważne ciągi ruchu kołowego, oraz kameralne, przebiegające w zieleni łączniki międzyosiedlowe.
Określone Polityką Kierunki rozwoju systemu przestrzeni publicznych we Wrocławiu odpowiadają potrzebie zapewnienia dobrej dostępności mieszkańców do miejsc, służących integracji społecznej oraz zaspokajaniu podstawowych potrzeb. Czas dojścia do lokalnych centrów, a także przestrzeni ogólnomiejskiego rdzenia, które powinny służyć między innymi mieszkańcom ich sąsiedztwa, dla ponad 94% punktów adresowych jest krótszy niż 15 minut.