Polityka zieleni i środowiska
„Przyroda jest nieskończoną dziedziną, której środek leży wszędzie, a zakres nigdzie”.
Albert Schweitzer
Wrocław jest miastem o wyjątkowej różnorodności krajobrazów, począwszy od dolin rzek małych, średnich i dużych, każdej o odmiennym charakterze i „osobowości”, rozległych terenów parkowych, przez ogrody przydomowe i działkowe, na lasach skończywszy.
Bogactwo form przyrody stanowi niezaprzeczalny walor Wrocławia, a nasze działania powinny skupiać się na ich ochronie oraz przystosowaniu i udostępnianiu zieleni mieszkańcom. Zieleń Wrocławia to tereny przyrodnicze, pokryte roślinnością o funkcjach ekologicznych, ochronnych, rekreacyjnych i estetycznych, występujące w całej przestrzeni miasta i zajmujące 51,53% (bez terenów rolniczych) jego powierzchni. Zieleń Wrocławia tworzą różnorodne formy przestrzenne zieleni, np. parki, skwery, zieleńce, lasy, łąki, ogrody działkowe, pola uprawne, aleje.
Zieleń bez granic
Dlatego w Studium ustala się zasadę kształtowania „zieleni bez granic”, w której akcentuje się potrzebę traktowania jej na równi z innymi formami zagospodarowania terenu. Planowanie rozwoju miasta w myśl tej idei doprowadza do zaniku tradycyjnej granicy pomiędzy strukturą urbanistyczną a przyrodniczym otoczeniem i określa ich relację wg trzech poziomów: dominującego, równorzędnego i współtworzącego, z których każdy tworzy swoją strefę w przestrzeni miasta.
Strefa zieleni dominującej
Obejmuje obszary kluczowe z punktu widzenia ochrony wartości przyrodniczych, ochrony korytarzy ekologicznych i bioróżnorodności. Część tych terenów objęta jest formami ochrony przyrody. Wśród nich najwyższą rangą przyrodniczą odznaczają się wnętrza dolin rzecznych i tereny leśne.
Strefa zieleni równorzędnej
Integruje i stwarza możliwości współistnienia człowieka i przyrody na obszarach zabudowanych – przenika tereny mieszkaniowe o zróżnicowanych stylach zamieszkiwania i tereny usługowe.
Strefa zieleni współtworzącej
Stanowi zielony bufor od obszarów o najwyższym stopniu uprzemysłowienia. Jest to zieleń towarzysząca obiektom przemysłowym, która pełni przede wszystkim funkcję izolacyjną i stanowi oprawę plastyczną zabudowań.
Struktura zieleni
Studium obejmuje podstawowy system przyrodniczy, obszarowe formy zieleni w przestrzeni zurbanizowanej miasta oraz liniowe formy zieleni, tworzące ciągły system, odpowiadający idei zielonej infrastruktury. Strukturę uzupełniają punktowe formy zieleni – pomniki przyrody oraz osobliwości dendrologiczne.
We wszystkich strefach zieleni ustala się polityki przestrzenne, określające zasady kształtowania środowiska przyrodniczego i zieleni, mające na celu ochronę i zachowanie najważniejszych elementów poszczególnych krajobrazów miejskich oraz przede wszystkim zachowanie ciągłego systemu przyrodniczego. Polityki obszarowe obejmują swoim zasięgiem cały Wrocław.
W Studium określa się także zasady ochrony i kształtowania poszczególnych komponentów środowiska: powietrze, wody, klimat, hałas, bioróżnorodność i inne.